Μύρτις

Με αφορμή την επίσκεψή μας στο Αρχαιολογικό μουσείο και τη γνωριμία μας  με τη φίλη μας τη Μύρτιδα αποφασίσαμε να της αφιερώσουμε κάποιες ζωγραφιές, κατασκευές και  γράμματα  για να εκφράσουμε τη χαρά μας για τις γνώσεις που πήραμε από τις ξεναγούς μας , κυρίες Γεωργία Μιλλεούνη και Ματίνα Γιώτα καθώς και την αγαπητή αρχαιολόγο Ιουλία Κατσαδήμα, η οποία μας έδωσε την ευκαιρία να παίξουμε με τα παιχνίδια που έπαιζε η Μύρτις και μας βοήθησε να ντυθούμε τα ρούχα των παιδιών της εποχής της.  Μα πάνω από όλα να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας στους εξαίρετους επιστήμονες και ιδιαίτερα στον κύριο Μανώλη Παπαγρηγοράκη, οι οποίοι σε πείσμα των δυσκολιών που έχει ένα τέτοιο μεγάλο εγχείρημα στην Ελλάδα εκείνοι μας χάρισαν απλόχερα τη δυνατότητα να " αγγίξουμε" το ιστορικό μας παρελθόν.


Γεια σου Μύρτις,
                           χάρηκα πολύ που σε επισκέφτηκα στο μουσείο. Η αλήθεια είναι ότι όταν σε αντίκρισα πρώτη φορά, τρόμαξα. Αισθάνθηκα ότι έτσι όπως σε κοιτούσα θα άκουγα τη φωνή σου να με ρωτά, " Τις ει;" . Μετά όμως το ξεπέρασα γιατί σκέφτηκα ότι θα μπορούσες να ήσουν φίλη μου αν ζούσες.Μολονότι είσαι δυόμιση χιλιάδων ετών έμοιαζες τόσο ζωντανή! Μ' άρεσε πολύ το χρώμα των μαλλιών σου και η έκφραση των ματιών σου. Ξέρεις εμείς παίξαμε με τα παιχνίδια που έπαιζες εσύ τότε. Ποιο παιχνίδι ήταν άραγε το αγαπημένο σου;Απ' ό,τι άκουσα οι αρχαιολόγοι βρήκαν το κρανίο σου σε πολύ καλή κατάσταση. Με τη βοήθεια ,όμως των ειδικών σε έκαναν κούκλα! Θέλω να ξέρεις ότι χάρηκα πολύ που σε γνώρισα μα χάρηκα περισσότερο που το μήνυμά σου αφορά σε όλα τα παιδιά του κόσμου.
                                                                                                                               σε χαιρετώ
                                                                                                                                Ευθαλία Στ2

  

Αγαπητή Μύρτις, 

                           ονομάζομαι Βασίλης και κατάγομαι από τα Ιωάννινα. Σήμερα επισκεφθήκαμε με την τάξη μου το Αρχαιολογικό Μουσείο και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να σε γνωρίσω.Συγκινήθηκα ειλικρινά από την ιστορία σου. Έμαθα ότι έζησες στην περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου και  ότι πέθανες όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες σου από τυφοειδή πυρετό. Κρίμα που δεν ζεις στην σημερινή εποχή, όπου με την πρόοδο της επιστήμης θα μπορούσες να αντιμετωπίσεις την ασθένειά σου. Είμαι στην ηλικία σου και θα ήθελα να ζούσες ανάμεσά μας και μαζί με τους συμμαθητές και φίλους μου να κάνουμε όνειρα για το μέλλον.

                                                                                                   με φιλικούς χαιρετισμούς

                                                                                                         Βασίλης  

 

Ευθαλία ΣΤ2