Τα λίμερικ που δημιουργήσαμε 

Εμπνευσμένοι από τα λίμερικ του Γιώργου Σεφέρη που διαβάσαμε, θελήσαμε να γράψουμε κι εμείς μερικά. Τα λίμερικ είναι πεντάστιχα σατιρικά ποιήματα που τα συναντάμε στη αγγλική παιδική λαϊκή ποίηση. Δεν γνωρίζουμε πόσο καλά τα καταφέραμε, γνωρίζουμε όμως ότι το διασκεδάσαμε πολύ! 

Ήταν ένα μικρό κουνέλι 

που κοιμόταν κάθε μέρα στην Πεντέλη

και αγόρασε μια μαργαρίτα

για τη φίλη του τη Ρίτα

εκείνο το μικρό κουνέλι.

Ήταν ένα συννεφάκι

που πάλευε με τ' αεράκι

και του ήρθε στο κεφάλι

να χορέψει πεντοζάλι

πίνοντας ένα ρακάκι.

Ένα κορίτσι στο γρασίδι

έπαιζε μ' ένα παιχνίδι

και στη θάλασσα μια σημαδούρα

γύριζε σαν σβούρα

μακριά απ' το γρασίδι.

Πήγε στο χωριό η δασκάλα 

κι έπεσε από τη σκάλα

την βρήκε η κυρα Πόλυ

και έπειτα έτρεξαν όλοι

για να δούνε τη δασκάλα. 

Ευθαλία ΣΤ2

Η δασκάλα από το σχολείο

είπε πως δεν είν' αστείο

πως θα φύγει σ' άλλη πόλη

πλέον να μη νιώθει μόνη

μ' άλλα παιδιά θα είναι στο σχολείο.

Το απόγευμα η Ρίτα 

έκοψε μια μαργαρίτα

 και δοκίμασε και μέλι

κι έπαιξε με το κουνέλι

και διασκέδασε πολύ η Ρίτα.

Το απόγευμα και πάλι

βρέθηκα σε παραζάλη

κι ένα συννεφάκι

που ήταν όμορφο ροζάκι 

αλλά μου ξανασυνέβει πάλι.

Το γρασίδι και η σημαδούρα

κάνανε μια σβούρα

την ονόμασαν Σαβούρα

γιατί έπεφτε  στα μούρα 

και της φώναζε η Σημαδούρα.

Βάσω ΣΤ2 

Ήταν ένα μικρό κουνέλι

που το λέγανε Νεφέλη

μύριζε μια μαργαρίτα

που την έκοψε η Ρίτα

και του έδωσε και μέλι.

Καθώς έκοβα το γρασίδι

να' σου μπροστά μου ένα φίδι

το πέρασα για σημαδούρα

επειδή ήταν σαν κουλούρα

ευτυχώς ήταν ψεύτικο του γείτονα παιχνίδι.

Το γλυκό μας κουνελάκι

πήγε βόλτα στο παρκάκι

με μια μαργαρίτα 

και τη φίλη του τη Ρίτα

και με το μικρό γατάκι.

Η αγαπημένη μου δασκάλα

κατάγεται απ' την Καβάλα

μια πολύ ωραία πόλη

που την αγαπάνε όλοι

και το χόμπι της η μπάλα.

Στον ουρανό εκεί ψηλά ένα συννεφάκι

έμοιαζε το σχήμα του σα να' τανε παιδάκι

νόμιζα ονειρευόμουν,  κούνησα το κεφάλι

μα δεν το' βλεπα μόνο εγώ, το έβλεπαν κι οι άλλοι

μέχρι που άλλαξε μορφή κι έγινε αστεράκι.

Βασίλης ΣΤ2

Ήταν μια φορά μια Μαργαρίτα

που' τρωγε κουνέλι στη σοφίτα

τι νοστιμιά της λέγαν όλοι

δος μου κι εμένα, φώναζε ο Μανόλης

φοβερή μαγείρισσα η Μαργαρίτα.

Ήταν ένα συννεφάκι

μαλακό σαν χνουδάκι

κοίταζε ένα κεφάλι 

μακριά στο ακρογιάλι

ήταν ένα συννεφάκι.

Ήταν μια δασκάλα

κι έπεσε από τη σκάλα

την πήγαν στο νοσοκομείο όλοι

πέρα μακριά στην πόλη

ήταν μια δασκάλα.

Λευκοθέα ΣΤ2


Ήταν ένα ωραίο κουνέλι
που το βράσαμε και πάθαμε χουνέρι
κι είχαμε μια μαργαρίτα
κι όλα αυτά μαζί τα κάναμε μια πίτα
και για όλα αυτά φταίει το κουνέλι


Ήταν μια δασκάλα
που τα είχε όλα τ' άλλα
μόνο που μία για να μένει δεν είχε πόλη
και στη χώρα ταξίδευε όλη
αλλά ήταν η καλύτερη δασκάλα.

Ήταν ένα παιδί πάνω στο γρασίδι
που ήθελε ένα μεγάλο με καράβι ταξίδι
για να δει τις σημαδούρες
και τις έξι κουτσομούρες
αλλά τι κρίμα που ήταν πάνω στο γρασίδι.

Ήταν ένα συννεφάκι
και ήθελε λίγο παραπάνω νεράκι
όμως της γης το κοράκι
ήθελε ζέστη, καθώς και το παιδάκι
αχ το άμοιρο το συννεφάκι που ήθελε νεράκι
Παύλος ΣΤ2