Γιώργος Κοτζιούλας

                                 Πατρίδα

Βουνά που γαλανίζετε στο βάθος είτε αχνά

μόλις — αέρινη γραμμή — χωρίζετε απ' τα ουράνια,

πλαγιές που γέρνετε απαλά κι' όλο γκρεμούς στεφάνια,

μεμιάς ως πέρα γλήγορο το μάτι σάς περνά.

Κι η λίμνη που στο γούβωμα λαμπρίζει πέρα εκεί

(χρυσό γυαλί να κοιταχτεί μέσα η Κερά Φροσύνη)

προς τ’ ακουσμένα Γιάννενα με φέρνει και μου δίνει

μια εικόνα της πατρίδας μου φαντασμαγορική.

Ασημοκλώθεσαι κι εσύ, ποτάμι σιγαλό,

κρυφό θηρίο τριονούρικο π' όσο τραβάς αξαίνεις

κι απ' τις καμάρες μουλωχτό περνάς της στοιχιωμένης

όπου οι φωνές της αντηχούν ακόμα στο γιαλό.

Πόσον καιρό θα τριγυρνάω ακόμα σε μεριές

που δεν τις ήξερα μήδε τις έβανα στο νου μου

μακριά απ' τα χώματα, μακριά απ' τον κύκλο τ' ουρανού μου,

δίχως φεγγάρι μάλαμα σ' έρμες ανηφοριές !

Β.Ζ

To μαρμάρινο κεφάλι                       Γιώργος Σεφέρης

"Ξύπνησα με το μαρμάρινο τούτο κεφάλι στα χέρια
που μου εξαντλεί τους αγκώνες και δεν ξέρω πού να τ΄ακουμπήσω.
Έπεφτε στο όνειρο καθώς έβγαινα από το όνειρο
Έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα είναι πολύ δύσκολο να ξαναχωρήσει.

Κοιτάζω τα μάτια μήτε ανοιχτά μήτε κλειστά
μιλώ στο στόμα που όλο γυρεύει να μιλήσει
κρατώ τα μάγουλα που ξεπέρασαν το δέρμα
Δεν έχω άλλη δύναμη

Τα χέρια μου χάνονται και με πλησιάζουν ακρωτηριασμένα΄'.

ΜΗΔΕΝ / ZERO - ΠΟΛΥΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ ANIMATION Σε έναν κόσμο που οι άνθρωποι κρίνονται από τον αριθμό τους, ο Μηδέν αντιμετωπίζει συνεχώς τις προκαταλήψεις και την απόρριψη. Περπατά ένα μοναχικό μονοπάτι, μέχρι που μια τυχαία συνάντηση θα του αλλάζει τη ζωή για πάντα. Η ταινία μικρού μήκους "Zero" έχει παρουσιαστεί σε 50 φεστιβάλ και έχει κερδίσει 15 βραβεία συμπεριλαμβανομένου του βραβείου "Best Animation", ενώ ήταν και υποψήφια για το βραβείο AFI στην κατηγορία του καλύτερου animation μικρού μήκους. ANIMATION SHORT FILM , HONOURED WITH " BEST ANIMATION " PRIZE

Μία τάξη, φυλετικά διαχωρισμένη από tvxorissinora

Γυάλινα Γιάννενα (Ι) - Μιχάλης Γκανάς

 

Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά

κι ανάτελλε τα ζωντανά του,

καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες,

αλεπούδες, μια λίμνη ως κόρην

οφθαλμού και κάστρα πατημένα.

Θα ‘ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα,

στο χιόνι και στον άγριο καιρό

γυάλινα και μαλαματένια.

Κι όσο πήγαινε η μέρα,

σαν το βαπόρι σε καλά νερά,

είδα και μιναρέδες κι άκουσα

τα μπακίρια να βελάζουν.

Β.Ζ.

Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος - Νικηφόρος Βρεττάκος

Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος,
όπως ο κόρφος της μητέρας μου.
Με πότισε γαλάζιο, αψύ αίμα
ήλιο και πράσινο
ως να μου δέσει την ψυχή όπως την πέτρα του,
ως να χαράξει στην καρδιά μου
τις βαθειές χαράδρες του
να σχηματίσει μες στην ζωή μου δώδεκα κορφές
να βγαίνω απάνω με μοναδικό μου όνειρο τον ήλιο.
Με δίψα μου μοναδική τον ήλιο,
δίψα βαθιά σαν ωκεανός,
υψηλή σαν το φεγγάρι,
δίψα που να την λυπηθεί ο Θεός.
...Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος όσο να γεννηθούνε
τα δυο παιδιά του Θεού μέσα μου:
η ποίηση και η αγάπη.
Β.Ζ

Καλή και γλυκιά χρονιά παιδάκια μου!

Βραβευμένες φωτογραφίες που σημάδεψαν τον κόσμο

Βραβευμένες φωτογραφίες που σημάδεψαν τον κόσμο

Ο φωτοδημοσιογράφος Nick Carter βρίσκεται στο Σουδάν στο πλαίσιο μιας δημοσιογραφικής αποστολής των NY Times. Όταν ακούει περίεργους ήχους σε μία κοντινή ανοιχτή έκταση, πλησιάζει και αντικρίζει το θέαμα ενός εξουθενωμένου κοριτσιού από το Σουδάν που προσπαθεί να φτάσει στο κέντρο σίτισης του ΟΗΕ που βρίσκεται ένα χιλιόμετρο μακριά. Ένα όρνιο έχει σταθεί λίγα μέτρα μακριά της και περιμένει να πεθάνει για να ορμήξει. Ο φωτογράφος περιμένει υπομονετικά να βρει το κατάλληλο κάδρο, το απαθανατίζει και στην συνέχεια διώχνει το όρνιο. Η φωτογραφία κερδίζει το Pulitzer αλλά όλοι αναρωτιούνται γιατί ο Carter δεν βοήθησε το κορίτσι να φτάσει στο κέντρο, χαρακτηρίζοντάς τον ως το «δεύτερο αρπακτικό» του σκηνικού. Ο Carter αυτοκτονεί μετά από λίγα χρόνια, υπό το βάρος των σκηνών που παρακολούθησε στην Αφρική.

Άλλη μια βραβευμένη φωτογραφία, αυτή την φορά από τον 21ο αιώνα, αποτυπώνει την δύναμη, την πίστη και την μοναχικότητα ενός και μόνο ανθρώπου που μάχεται απέναντι στον «Γολιάθ». Η ανακοίνωση για το Pulitzer αναφέρει: «Απονέμεται στον Oded Balilty για την δυνατή φωτογραφία μιας εβραίας γυναίκας που εμποδίζει τις ισραηλινές δυνάμεις, οι οποίες απομακρύνουν αποίκους από την δυτική όχθη». Περισσότερα λόγια είναι περιττά.

Ο Samuel Aranda ξεχώρισε στην κατηγορία World Press Photo of the Year for 2012. Η Fatima al-Qaws κρατά στην αγκαλιά της τον 18χρονο γιο της Zayed, ο οποίος υποφέρει από τα δακρυγόνα που έριξαν οι κρατικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικής διαδήλωσης στην Sanaa της Υεμένης τον περασμένο Οκτώβρη.

Η φωτογραφία της Stephanie Sinclair διακρίθηκε στην κατηγορία Contemporary Issues Stories. Απεικονίζονται η 6χρονη Tahani (με το ροζ φόρεμα) με τον άντρα της και η πρώην συμμαθήτριά της Ghada, επίσης με τον άντρα της, έξω από τα σπίτια τους στην Hajjah της Υεμένης.

Η Yasuyoshi Chiba κέρδισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία People in the News Stories. Η Chieko Matsukawa κρατά το δίπλωμα αποφοίτησης της κόρης της, το οποίο βρήκε στα συντρίμμια του σπιτιού τους στη Higashimatsushima.

Το 14ο παγκόσμιο πρωτάθλημα FINA World Aquatics στη Σαγκάη της Κίνας φωτογράφισε ο Αυστραλός ,Adam Pretty, κερδίζοντας τη δεύτερη θέση στην κατηγορία Sports Stories.

Καλή χρονιά